Ook zin om op te komen bij de sociale verkiezingen?
De beste stuurlui staan aan wal? Nee hoor, ze proberen hun ideeën waar te maken. Heb jij suggesties voor hoe het beter kan op je werk? Dan is vakbondswerk iets voor jou. Praat erover met je collega’s en de personeelsvertegenwoordigers op je werk. Kevin en Inge vertellen hieronder hoe hun engagement het verschil maakt voor hun collega’s. Zet jij ook de stap?
Kevin Verelst, Parentia
Al acht jaar staat Kevin Verelst in het vakbondswerk. “Ook daarvoor las ik al met interesse over de thema’s waar de vakbond mee bezig was. Maar ik vond het nog wat vroeg om al zelf in het vakbondswerk te springen,” lacht hij.
De voorbije jaren stond er heel wat werk op de plank bij Parentia, het grootste kinderbijslagfonds in Vlaanderen – of ‘uitbetaler van het Groeipakket’, zoals het tegenwoordig heet. “Net als in vele andere bedrijven heeft corona ook bij ons gezorgd voor een forse toename van het thuiswerk. Nog tijdens corona hebben we de vergoeding lichtjes kunnen optrekken, maar in een nieuwe cao hebben we begin dit jaar de vergoeding kunnen verdubbelen. We krijgen nu ook een bijkomende internetvergoeding en we hebben veel meer de keuze om thuis te werken. In het verlengde daarvan hebben we ook afspraken gemaakt over deconnectie, want door de digitalisering en het telewerk, blijf je toch soms langer achter je laptop zitten en is het niet evident om de knop even af te zetten.”
Een ander thema dat de afgelopen jaren gemoederen beroerde, was koopkracht. “In onze sector bestond er tot voor kort geen indexmechanisme. Wel volgden we al enkele jaren het jaarlijkse indexritme van PC 200. Maar begin 2023 hebben we samen met de directie besloten om – met terugwerkende kracht vanaf februari 2022 – de regeling van de ambtenaren te volgen. Dat betekende een flinke versterking van onze koopkracht.”
De grootste uitdaging voor de komende jaren is de werkdruk. “We hopen dat de overheid ons voldoende middelen blijft geven om ons werk goed te kunnen doen. Maar we dringen ook bij onze werkgever aan op voldoende personeel, zodat de werkdruk beheersbaar blijft.” De relatie met de werkgever is overigens prima. “Natuurlijk hebben we soms andere belangen of doelstellingen, maar onze werkgever wil echt wel mee zoeken naar oplossingen.” Niet in het minst omdat de vragen die Kevin en zijn collega’s stellen grondig onderbouwd zijn. “Zo hebben we de voorbije jaren een verschil kunnen maken. En dat wordt gewaardeerd door onze collega’s.”
Inge Bruylandt, Opera Ballet Vlaanderen
Inge Bruylandt heeft al heel wat jaren op vakbondsteller. Maar ze weet nog precies wat haar de stap deed zetten. “De loonkloof tussen mannen en vrouwen,” roept ze uit. “Op een bepaald moment kregen de mannelijke collega’s een forse loonsverhoging. Terecht, want de lonen in de cultuursector hinkten fors achterop. Maar dat de vrouwelijke medewerkers niks kregen, daar heb ik me toen hard tegen verzet, met als resultaat dat we allemaal dezelfde verhoging kregen. Iedereen vond dat ik gelijk had, maar dat ik misschien toch beter bij de vakbond ging, want dat mijn protest me wel eens mijn job zou kunnen kosten,” lacht ze.
De loonkloof bij Opera Ballet Vlaanderen is intussen gedicht. Maar aan uitdagingen is er nog altijd geen gebrek. Honderduit vertelt Inge over hoe ze als werknemersvertegenwoordiger meewerkte aan nieuwe arbeidsreglementen bij de fusie van Opera Antwerpen en Opera Gent, en recenter met het Ballet van Vlaanderen. “Het was een hele klus om de afspraken van de verschillende huizen op elkaar af te stemmen zonder dat de werknemers erop achteruit gaan,” weet ze. “En nu zijn we bezig met de gelijktrekking van de pauzes en werkschema’s in de verschillende departementen. We willen komen tot een uniform systeem. De openingsuren van de kantine hebben we nu zo georganiseerd dat iedereen er gebruik van kan maken.”
Ook het loonbeleid blijft een aandachtspunt. “Een tijdje geleden botsten we op ongelijkheden tussen medewerkers die eigenlijk dezelfde job doen. Mijn collega Christa heeft de voorbije jaren hard gewerkt rond de loonverschillen tussen koor en orkest. Die worden de komende jaren stapsgewijs weggewerkt.”
Een ander punt is de werkdruk van de technische ploeg. “Twee jaar geleden trok die aan de bel omdat de workload maar bleef pieken. De directie heeft toen het aantal producties verlaagd. Maar de vrijgekomen tijd werd eigenlijk opnieuw helemaal volgepropt met andere dingen. Het gebouw is net evenveel bezet dan voordien. Daar gaan we nu dus terug mee aan de slag.”
Vooruitgang boeken gaat soms traag, heeft Inge geleerd. “Je moet soms veel geduld hebben. Maar het is geweldig als je dan toch je slag thuishaalt,” lacht ze. “En de appreciatie die je dan krijgt van je collega’s, is de beste beloning!”
www.hetacv.be/sociale-verkiezingen
Tekst: Jan Deceunynck | Foto: Daniël Rys