Scheiden doet lijden. Dat ondervindt de zesjarige Cléo maar al te zeer wanneer ze onverhoeds afscheid moet nemen van haar nanny. Cléo groeide na de dood van haar moeder op bij de Kaapverdische Gloria. Ze zette haar eerste stapjes met Gloria, wisselde haar eerste tandjes bij haar, glundert wanneer ze haar van school afhaalt. Gloria stopt haar in bad en in bed, ravot met haar, leert haar Creoolse woordjes en liedjes, fluistert haar bij de oogarts de te ontcijferen lettertjes in het oor. Uit een telefoongesprek blijkt dat Gloria op Kaapverdië aan het bouwen is en dat zij niet voor altijd in Frankrijk zal blijven. Het afscheid kondigt zich echter sneller aan dan verwacht. Wanneer haar moeder overlijdt, keert Gloria prompt naar ‘haar’ eiland terug. Op haar vraag laat Cléo’s vader zijn treurende dochter de vakantie doorbrengen op Kaapverdië. Het wordt een hartelijk weerzien, maar ook een ontluisterende, stormachtige realitycheck.

Cineaste Marie Amachoukeli droeg haar solodebuut op aan haar eigen ‘nounou’ Laurinda. Àma Gloria is dan ook een doorvoelde, warme hommage aan de vrouwen die om den brode hun thuis en hun eigen gezin achterlaten om, ver weg, andermans kinderen groot te brengen en te koesteren. Het dramatische zwaartepunt van dit tedere kleinood rust echter op de schoudertjes van een kind dat verbijsterd vaststelt dat de wereld groter is dan de vertrouwde omgeving waarin het opgroeide én het middelpunt was. Groter dan zichzelf, met andere woorden. Op Kaapverdië, ver van hààr thuis, ervaart Cléo namelijk dat de persoon waaraan zij het meest verknocht is niet aan haar ‘toebehoort’, maar eigen kinderen, een nieuw kleinkind, eigen besognes en kopzorgen, kortom, een eigen leven heeft… Opgenomen in een kader dat om intimiteit vraagt en dat het woelige gemoed van dit kind maar net kan bevatten, en verlucht met liefelijke animatieflarden die achtergrond bieden, zet Amachoukeli met Àma Gloria een ontwapenend kinderportret neer. Een hartverwarmend verhaal over groot worden, liefhebben en loslaten, en het hele zinderende emotionele register daartussen.

Àma Gloria is vanaf 27 september te zien in de Belgische bioscopen.

Filmrecensie: Karin Sebrechts