Bedenkingen over corona
F.V. – Bouwel
Ik kreeg het maart-aprilnummer van Puls Magazine in de bus. ‘Coronavirus, samen sterk. De vakbond is er voor jullie’. Het eerste wat ik altijd doe, is het kruiswoordraadsel invullen. Nu met een iets specialer gevoel, het zuur brak mij op. Plotseling moest ik denken aan al die berichten uit de kranten…
Sommige beroepstakken krijgen 4.000 euro steun per maand als ze door de coronacrisis de deuren moesten sluiten, en bovendien nog een extra bedrag per dag. Of zie ik dat verkeerd? Alle mensen die technisch werkloos werden, krijgen een werkloosheidsuitkering. Volledig akkoord in deze situatie. Maar ook nog 200 euro om hun energierekening te betalen?
De vakbonden roerden zich en vroegen om de werknemers in de supermarkten te ontzien wegens de stresserende toestanden. Ze vroegere kortere werktijden zonder loonverlies, premies, recuperatiedagen. Dit om een boodschappenkar te vullen en de prijs in te tikken? Lidl heeft blijkbaar al onderhandeld met de vakbonden in die zin. Met Delhaize is er al een overeenkomst: 500 euro premie en 5 recuperatiedagen.
Ook de vuilnisophalers in sommige gemeenten beginnen zich te roeren. Die kunnen natuurlijk ook lezen.
Mijn bedenking is dan: hoe moet het verplegend personeel uit de zorgsector zich voelen wanneer zij dit lezen? Mensen die vooral nu op de barricade staan en hun eigen gezondheid in gevaar brengen? We kunnen gerust zeggen dat deze mensen hard werken en dat de stress nu hoe dan ook groter is in een ziekenhuis of woonzorgcentrum dan in eender welke andere job. Waarmee ik niet de situatie in andere sectoren wil minimaliseren! In de zorg wordt het personeel naar mijn mening niet genoeg betaald. Geen wonder dat er te weinig mensen zijn die interesse hebben om bijvoorbeeld voor verpleegkundige te studeren.
Mijn vrouw is zo’n verpleegster. Toen de coronacrisis uitbrak, kreeg het personeel een boodschap: wie is er vrijwilliger om op de corona-afdeling te werken? Sommigen hadden meteen argumenten om vooral niet naar de corona-afdeling te gaan. Anderen kwamen met ziektebriefjes. En dan waren er diegenen die het hun plicht vonden om te gaan: zij kwamen op de corona-afdeling, met als enige doel te zorgen voor de onfortuinlijke patiënten.
In de tv-journaals zagen we beelden van verplegend personeel met plexi-maskers, handschoenen, speciale pakken. Bij mijn vrouw waren de werknemers op de corona-afdeling heel wat minder beschermd! Opmerkingen daarover bij leidinggevenden werden weggewuifd: ‘Niet overdrijven, wat wij hier doen, is genoeg’. Mijn vrouw en vier van haar collega’s zijn ondertussen zwaar ziek en in behandeling.
Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat.
Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen:
Redactie Puls Magazine, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen.
E-mailen kan uiteraard ook:
communicatiedienst.acv-puls@acv-csc.be