Samen voor meer democratie, solidariteit, impact en dienstverlening

25ste en laatste congres onder de naam LBC-NVK

Congressen zijn er om bakens uit te zetten voor de toekomst. Vaak gaat het daarbij om specifieke thema’s, maatschappelijke evoluties, of sociaaleconomische vraagstukken die om antwoorden vragen. Op 16 en 17 mei 2019 waren meer dan 400 van onze vakbondsmilitanten verzameld voor ons Congres in Mol. Ze discussieerden met elkaar, namen beslissingen en gaven richting aan onze toekomst.

Dit Congres had voornamelijk als doel om onze vakbond klaar te stomen voor de komende tientallen jaren. De samenleving verandert razendsnel en we worden als vakbeweging uitgedaagd om ons aan te passen. Het werd dus een vernieuwingscongres waarin we, vertrekkend vanuit 4 belangrijke bouwstenen, onze ambities hebben gepreciseerd. Democratie, Solidariteit, Impact en Dienstverlening.
Vakbondswerk is mensenwerk en geslaagd vakbondswerk is altijd het resultaat van sterke samenwerkingsverbanden. Duizenden militanten (vrijwilligers) verrichten werk aan de basis in ondernemingen en instellingen, en dat in een geoliede samenwerking, met steun vanuit een professionele vakbondsorganisatie.

Essentie koesteren

We willen daarbij onze basics niet uit het oog verliezen, integendeel. Willen we de democratie beschermen, dan is een vakbond met impact als de onze van wezenlijk belang in een samenleving waarin mensen steeds vaker tegen elkaar worden opgezet, de kloof tussen arm en rijk groter wordt, vakbonden vaker worden getackeld dan ondersteund in hun werk; ten onrechte wordt sociale bescherming door sommigen voorgesteld als ‘een excessieve hangmatcultuur’. Democratie bedrijven, beschermen en versterken is dus één van onze cruciale opdrachten willen we de stem van werknemers en niet-actieven laten horen.
Solidariteit maakt deel uit van het DNA van onze organisatie maar hoe vertaalt zich dat en waarin onderscheidt onze invulling van solidariteit zich van die in vele andere organisaties die dezelfde terminologie gebruiken maar dikwijls met een totaal andere lading?

Sociale zekerheid

Een speerpunt voor ons is zeker de 75 jaar oude sociale zekerheid. Alle politici beschouwen die als een solidair systeem maar sommigen ondergraven via hun beleid een stabiele financiering van het systeem door almaar vaker arbeidsvormen te bedenken of bevorderen die niet duurzaam bijdragen tot het stelsel. Cafetariaplannen, de platformeconomie, loonoptimalisatie, bijklusjobs, flexi-jobs, mobiliteitsbudgetten en bonusregelingen worden gepromoot en door de overheid geïnstalleerd. Dit ondermijnt de fundamenten van één van de belangrijkste solidaire systemen die de Belgische samenleving beter beschermt tegen economische crisissen en de kloof tussen arm en rijk zo klein mogelijk tracht te houden. Werkgevers zijn al lang geen bondgenoten meer bij het beschermen van de initiële doelstellingen van de sociale zekerheid.

Solidariteit maakt deel uit van het DNA van onze organisatie

Ons Congres wil dan ook dat ACV Puls, samen met het hele ACV, het voortouw neemt in een offensieve strategie om de sociale zekerheid te beschermen én te versterken. We willen absoluut meer greep krijgen op de ontsporingen op het vlak van verloningssystemen. En er moeten stevige grendels worden ingevoerd om het veel moeilijker te maken om bijdragen aan de sociale zekerheid te ontlopen.

Dienstverlening

Verder heeft dit Congres ook de richting bepaald waarin onze dienstverlening zich moet aanpassen aan de complexe realiteit waarin we leven. Dat vergt investeringen maar vooral ook een duidelijke visie op kwaliteitszorg en digitale toepassingen.
Dank aan alle militanten die dit Congres tot een succes maakten en daarbij de basis legden voor heel veel ambitie én engagement!
Het orgelpunt van dit boeiende vernieuwingscongres was de bekendmaking van onze nieuwe naam ACV Puls maar daarover leest u meer op p.6 en 7.

Het 25ste Congres van onze vakbond heeft opnieuw de bakens uitgezet voor de komende jaren en heeft gekozen voor de vlucht vooruit in alle vezels van ons vakbondswerk.

www.hetacv.be/acv-puls

Auteur: Stefaan Decock | Foto: Marc Van Thielen