Vakbond eist positieve perspectieven voor jong en oud
De vakbond staat voor twee belangrijke interprofessionele onderhandelingen voor 2019-2020: één over een Interprofessioneel Akkoord (IPA) en één over de welvaartsvastheid. Een IPA is een kaderakkoord voor alle werknemers in de privésector en vertrekt vanuit de solidariteit tussen sterke en minder sterke sectoren. Na het afsluiten van een IPA wordt voort onderhandeld in de sectoren. En uiteindelijk wordt er ook genegotieerd in bedrijven en instellingen.
Werknemers hebben recht op een billijk deel van de gecreëerde welvaart. Door neoliberale politiek (loonmatiging) zijn onze lonen nauwelijks gestegen. Winsten stromen vooral naar de aandeelhouders. De ‘taxshift’ moet worden gebruikt om jobs te creëren. De huidige uitholling van de sociale zekerheid snijdt in het vel van de werknemers.
Werknemers hebben recht op een billijk stuk van de welvaart.
De vakbond wil een grondig debat over de omvang van de te verdelen taart en over het stuk dat naar de werknemers gaat in de vorm van loon, kwaliteit van het werk en loopbaanmaatregelen van start tot landing. De werknemers krijgen een steeds kleiner stuk van de opbrengsten. Dat blijkt uit de jaarlijkse rapporten van de Nationale Bank van België. Tijd voor échte loononderhandelingen!
Op basis van ons 3×3-plan willen we dat een nieuw IPA vooruitzichten biedt voor huidige en toekomstige werknemers. Voor jonge startende werknemers moet er genoeg perspectief zijn. We mogen ‘blijvers’ en ‘nieuwkomers’ op de werkvloer niet verschillend behandelen. Belangrijk voor een vakbond die ook naar jongeren luistert en opkomt voor hun belangen.
Jonge werknemers
Jongeren hebben recht op werkzekerheid: een vaste job, een waardig loon, een positief groeipad. We willen komaf maken met de snertjobs en de degressieve jongerenlonen.
De mogelijke kosten van een collectieve arbeidsduurverkorting moeten uit de loonnorm. Zo kunnen we onderhandelen over dit deel van het verhaal. Uit studies blijkt dat arbeidsduurverkorting leidt tot méér productiviteit. Digitalisering, automatisering en robotisering zullen ook de productiviteit verhogen. Er komen dus centen vrij om een arbeidsduurverkorting en een herverdeling van de arbeid te eisen, met behoud van loon en compenserende tewerkstelling.
55-60-65
Voor het eindeloopbaanbeleid gaan we uit van solidariteit tussen jong en oud. We verdedigen onze 55-60-65-campagne. Dat wil zeggen landingsbanen vanaf 55 jaar, met een uitkering. SWT vanaf 60, zonder beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt en met de bestaande uitzonderingen op 58 en 59 jaar. 65 jaar moet voor ons de wettelijke pensioenleeftijd blijven. Aanvullende pensioenen moeten kunnen worden uitbetaald bij de effectieve pensionering, zonder sancties. Als werknemers tijdskrediet opnemen of hun loopbaan onderbreken, moeten ze worden vervangen om de stijgende werkdruk tegen te gaan.
Er is ook nood aan solidariteit tussen werknemers met of zonder werk, tussen sterke en minder sterke sectoren. Dat is de kracht van elk IPA. Solidariteit is ook een belangrijk thema op het LBC-NVK-Congres in mei 2019.
Op het vlak van de welvaartsvastheid onderschrijven we de meerjarenpolitiek van het ACV. Solidariteit tussen actieve en niet-actieve werknemers is en blijft daarbij van groot belang.
Auteur: Veerle Verleyen