De geschiedenis gaat niet overal even snel. In 1971 heeft de wereld woelige jaren achter de rug en heeft zowat elk ‘beschaafd’ land zijn sociale omwenteling inclusief studentenoproer gehad. Daar is niet veel van overgewaaid naar het Zwitserse plattelandsdorp waar de jonge Nora woont.
Zwitserland is het laatste westerse land zonder vrouwenstemrecht, en als het van Nora’s dorpsgenoten afhangt mag dat nog wel even zo blijven. Wie gaat het nu ook in zijn hoofd halen om tegen de natuur en de ‘goddelijke orde’ in te gaan, aldus de enige leidinggevende vrouw in het dorp. Maar in de aanloop naar het referendum over vrouwenstemrecht, op 7 februari 1971, broeit er toch wat, her en der.
Nora wil meer dan een leven tussen vier muren ten dienste van man en kind. Ze wil een job buitenshuis zonder toestemming te moeten vragen aan haar man. Ze wil genieten van seks. En ze heeft het wel gehad met haar schoonvader, die de hele familie kort houdt en zijn vrijgevochten kleindochter het verbeteringsgesticht injaagt. Met een handvol andere dames sukkelt zij par hasard de emancipatiebeweging in en wordt ze het boegbeeld van het actiecomité voor vrouwenstemrecht …
Regisseur en scenariste Petra Volpe hengelt in ‘Die Göttliche Ordnung’ niet al te gretig naar de onvoorwaardelijke liefde van een gecharmeerd publiek, maar treedt schroomvallig en soms wat stroefjes in de voetsporen van haar protagoniste. Dat deert voor een keertje niet echt, want die milde stugheid sluit perfect aan bij het tempo en de beklemmende geplogenheden van de burgers (en net-niet burgers) in haar film.
Volpe toont dat onrecht niet alleen zaak is van botte onderdrukking of politiek achterlopen, maar hardnekkig sluimert in de geesten van mensen die niet beter (willen) weten dan wat ze generatie op generatie ingeprent kregen. Dat doet ze een beetje braaf, een beetje geestig en een beetje aandoenlijk. Grootse cinema krijg je daar niet mee, wel een wat mij betreft heel aimabele film.
En wat de geesten van de mensen betreft: toen politica Nelly Maes erop stond haar eed in het Parlement af te leggen onder haar eigen naam, en niet die van haar man, kreeg zij van de toenmalige eerste burger van óns land, Louis Major, te horen: “Wijven moeten niet zoveel complimenten maken”. Dat was in 1972.
‘Die göttliche Ordnung’ komt op 13 december in de Belgische cinema’s.

Auteur: Karin Seberechts

Trailer