Volgend jaar komen de sociale verkiezingen eraan. We laten een aantal personeelsafgevaardigden aan het woord over hun ervaringen. Heb jij ook ideeën over hoe jij het bij jou op het werk beter kan maken? Zet dan vandaag nog de eerste stap naar vooruitgang en neem contact op met ons of met de personeelsvertegenwoordigers op je werk. De ideeën heb je al. Waarom zet je ze niet samen met ons om in vooruitgang?
Dries De Groot, Blijdorp
Toen Dries De Groot ruim 12 jaar geleden door zijn collega in zorginstelling Blijdorp werd aangesproken, moest hij niet lang nadenken. Opkomen voor zijn collega’s zag hij zeker zitten. “Om heel eerlijk te zijn: ik was toen eigenlijk nog geen lid van het ACV,” lacht hij. “Maar ik sprong al wel voor mijn collega’s in de bres als ze ergens mee zaten. Dus dacht ik: ‘Dat kan ik nóg beter doen als ik door de vakbond ondersteund word!’”
In de instelling werkte Dries de voorbije jaren vooral rond de in- en uitstroom van het personeel. “Dat is bij ons echt wel een probleem. Samen met de directie zoeken we hoe we daar in onze instelling iets aan kunnen doen. Zo regelden we de voorbije jaren doorstroommogelijkheden naar ons dagcentrum, voor collega’s die de druk van de wisselende shiften niet meer zien zitten. We geven nu ook sneller vaste contracten aan wie bij ons begint. Maar om het tij te keren moet de sector terug aantrekkelijker worden. En dat kunnen we als instelling niet alleen. Daarom probeer ik ook op sectorniveau aan te dringen op oplossingen. De enorme flexibiliteit moet beter vergoed worden met loontoeslagen. Er moet ook iets gebeuren aan de wachtlijsten om de druk van de ketel te halen. Applaus volstaat niet om dat op te lossen. Om de minister te overtuigen voeren we geregeld acties, maar veel zien we niet verschuiven. Gelukkig lukt het in onze instelling wel om vooruitgang te boeken. Dat is fijn en geeft moed om door te gaan.”
“We gaan erop vooruit, ook al lukt niet altijd alles”
Hetzelfde geldt voor de appreciatie door de collega’s. “Dat is nog altijd mijn grootste motivatie. Als ik iemand geholpen heb, geeft dat een goed gevoel. En dat ik in het overleg met de werkgever een spreekbuis kan zijn voor mijn collega’s, is superfijn. Onze werkgever heeft echt wel oren naar onze verzuchtingen. Uiteraard kan niet altijd alles, maar we hebben een fijne open communicatie. Daardoor lukt het om dingen te verbeteren. Hopelijk mag ik daar ook na de verkiezingen aan blijven werken.”
Daghmar Van Wambeke, Kruidvat
Daghmar Van Wambeke zette de stap naar het sociaal overleg bij Kruidvat als prille twintiger. “Mijn man was toen hoofdafgevaardigde bij Campina. Hij kwam altijd af met boeiende verhalen over hoe hij collega’s had geholpen en meewerkte aan afspraken om het werk in zijn bedrijf aangenamer te maken. Dat leek mij ook wel wat, dus meldde ook ik me aan als personeelsvertegenwoordiger op mijn werk.”
Ze heeft van die beslissing nog geen seconde spijt gehad, al was het wel veel in het begin. “Er kwam van alles op me af waar ik nog weinig van afwist. Maar je groeit daar snel in. Bij ACV Puls kreeg ik heel wat vorming die me sterker maakte. En natuurlijk steek je ook veel op van je vakbondscollega’s.” Het vakbondswerk geeft Daghmar een fijn gevoel. “Het doet altijd deugd als je je slag thuishaalt tijdens een bespreking met de werkgever.” Ook de vormingsmomenten zijn heel fijn. “Het is leuk en verfrissend om van vakbondsvertegenwoordigers in andere bedrijven en sectoren te horen hoe zij het aanpakken.”
“Bij ACV Puls kreeg ik heel wat vorming die me sterker maakte”
Binnenkort komt ze voor de derde keer op bij de sociale verkiezingen. Ze kan intussen al een flink palmares voorleggen aan de kiezer. “De voorbije jaren hebben we toch wel wat gerealiseerd,” vertelt ze. “Het bedrag van de maaltijdcheques is opgetrokken en in de filialen konden we de werkdruk een beetje verlagen door met de werkgever afspraken te maken over meer uren personeelsinzet. We drongen er ook op aan dat werknemers meer uren kunnen doen als ze dat willen. De collectieve arbeidsovereenkomst (cao) voorziet dat je vanaf een zekere anciënniteit recht hebt op meer uren, maar het heeft bij ons lang geduurd voor de werkgever dat effectief toepaste.”
Die werkgever blijkt de slechtste nog niet. “Hij luistert wel als we iets vragen. Maar het blijft natuurlijk een werkgever, die op zijn centen zit en nauw toekijkt of onze voorstellen niet te veel kosten. We krijgen niks vanzelf.”
Auteur: Jan Deceunynck | 
Afbeelding: Daniël Rys