Vakbondswerk is bakens verzetten. Het is bouwen aan vooruitgang, zelfs als anderen proberen om de tijd terug te duwen of sociale rechten af te breken. Dat bouwen verwachten we ook van de politiek. Omdat het democratie hoog inschatten, willen we politici en partijen positief benaderen en ondersteunen. Maar we blijven ook kritisch. Dus trekken we van leer als het politiek de foute richting uitgaat. En dat is helaas is vaker het geval dan we zouden willen. Dat voedt de antipolitiek.
Telkens als politici in het zicht van de camera proberen zieltjes te winnen, maar er binnenskamers niet in slagen compromissen te sluiten, tuimelt het vertrouwen in de politiek naar beneden. Voorbeelden te over, de voorbije maanden: de discussie rond de noodzakelijke investeringen in de kinderopvang, het debacle rond het stikstofdossier, en de rechtvaardige fiscale hervorming die de nek omgewrongen werd om de privileges van enkelingen te vrijwaren. Ongetwijfeld zullen Open VLD en MR in de verkiezingsstrijd de werkende bevolking de hemel beloven. Maar nu ze de kans hadden om concreet iets te doen, lieten ze die liggen.
Ook Vincent Van Quickenborne is meester in het ontwrichten van de democratie. Hij blijft een compleet overbodig wetsvoorstel voorleggen dat een betogingsverbod voorziet voor activisme dat te veel stoort of economische belangen schaadt. Ook al verklaart hij plechtig dat de wet geen afbreuk doet aan het stakingsrecht, toch zal de vrije interpretatie door rechtbanken van wat ‘storend’ of ‘hinderlijk’ is de intolerantie alleen maar versterken. De werknemers bij Delhaize en de actievoerders van Greenpeace weten er alles over.
Actie voeren is inherent aan onze democratie. Zonder straatactie geen vooruitgang. Hoe zou de non-profitsector ooit tot akkoorden komen zonder acties? Hoe zouden we bij Ryanair kunnen afdwingen dat ook de lowcost-piraat de Belgische wetgeving toepast? Hoe komt er ooit een klimaatvriendelijk beleid als actievoerders de beleidsvoerders geen geweten mogen schoppen via publieke acties?
Het ACV schaart zich overtuigd aan de zijde van vele middenveldorganisaties die actie blijven voeren tegen deze uitholling van de democratie. We zijn ervan overtuigd dat het geloof in vakbondswerk daardoor robuuster overeind zal blijven dan het geloof in de politiek. Op 5 oktober trekken we nog eens van leer tegen het afbraak-wetsvoorstel van Van Quickenborne. Wij geloven in een ‘levende’ democratie, die mensen ernstig neemt. Democratie is meer dan ideologisch geritsel om te verhullen dat beleidsmakers er niet in slagen om hun politiek werk tot een goed einde te brengen.
Standpunt: Stefaan Decock | Afbeelding: Dries Luyten