Vakbondswerk bij Aldi is eeuwige strijd

“Verworvenheden worden snel terug in vraag gesteld”

De middag van ons interview zit er onverwacht een onvolledige Aldi-ploeg voor me. Een aantal collega’s zijn net vertrokken om een probleem op te lossen in een nabij gelegen filiaal. Maar een deel van de ploeg stond meteen klaar om in te springen. Het is mooi om zien. “Zo werken we vaak. We springen voor mekaar in de bres. En als de nood er is, zijn we altijd bereid tot actie,” zegt Doris – één van de achterblijvers.

Aldi is opgedeeld in verschillende regio’s met elk een eigen vakbondsploeg. “We komen regelmatig samen om uit te wisselen. En als we met een vraag zitten, is er onze groepschat. We blijven altijd sterk verbonden,” vertelt Patrick.

Dat hechte ploegwerk vertaalt zich ook in resultaten. “We hebben goed kunnen doorduwen voor een stevige coronapremie. Ook de begrenzing van de loonsverhoging tot 0,4% hebben wij destijds kunnen doorbreken. We hebben zelfs twee keer een loonsverhoging gehad,” lacht Dirk met enige trots. “Aan de onderhandelingstafel voelden we ons gesteund door een sterke achterban. Door de hoge werkdruk waren onze collega’s bereid tot actie. De druk van onderuit was sterk voelbaar.”

Daarnaast zette te ploeg de laatste jaren in op minder werkdruk en meer werkzekerheid “Een uitbreiding van het aantal uren is bij Aldi altijd een strijdpunt. Alleen zo kan de werkdruk omlaag,” aldus Doris. En zondagswerk blijft uit den boze. “Onze collega’s stellen zich al heel flexibel op en werken lange dagen. Respecteren voor onze zondagsrust vinden wij dan ook niet meer dan normaal,” besluit Martine.

“Respect voor onze zondagsrust vinden wij niet meer dan normaal”

De kracht van kennis

“We zijn trots op onze verwezenlijkingen, maar we moeten waakzaam blijven. Verworvenheden worden snel terug in vraag gesteld. Het is een eeuwige strijd, waar veel kennis voor nodig is,” vertelt Dirk. “We zitten met een ingewikkeld systeem van uren,” legt Chantal uit. “Hoeveel uren een filiaal krijgt, hangt af van de omzet. Daarover onderhandelen is niet eenvoudig. Je moet het systeem goed snappen.” Maar met gezamenlijke kennis en expertise kan de ACV-Pulsploeg de discussies aan. “We bereiden die discussies goed voor. Zo kunnen we aan de onderhandelingstafel goede argumenten voorleggen,” stelt Patrick.

Ook nieuwe collega’s in het team worden zo snel mogelijk meegenomen in het verhaal. Want kennis opbouwen en doorgeven is essentieel. “In het begin lijkt het allemaal misschien wat intimiderend,” legt Walter uit, “maar we staan allemaal klaar om elkaar te helpen. Doorheen de jaren zijn we een echte vriendengroep geworden. En zo maken we het verschil”

Auteur: Sofie Van der Vreken | Afbeelding: Daniël Rys