Onze Belgische economie blijft uit de crisis zoals die door economische indicatoren gedefinieerd wordt. Een groot deel van de bevolking blijft redelijk gespaard. Maar we gaan daar niet euforisch over doen. Daarvoor hebben te veel andere mensen het moeilijk. Het loont echter de moeite om te analyseren waarom de Belgische economie keer op keer minder diep gaat tijdens een crisis dan in andere landen en waarom ze keer op keer sneller herstelt.
In ons land trekken en sleuren bedrijven aan de mouwen van politici. Ze vrijen ze op en dwingen zo subsidies, fiscale achterpoortjes en vrijheid af. Vakbonden trekken en sleuren aan diezelfde mouwen om sociale maatregelen af te dwingen die werknemers een menswaardig leven gunnen. Met al onze maatschappelijke hefbomen zijn we erin geslaagd een relatief brede middenklasse uit te bouwen. Die is er in andere continenten veel minder. Belangrijke hefbomen zijn de onderhandelingskaders op interprofessioneel, sectoraal en ondernemingsvlak. Ook onze sociale zekerheid is een beschermende kathedraal. Ze verhindert dat mensen in problemen komen bij pech of het einde van de loopbaan. En ons indexmechanisme voorkomt collectieve verarming in tijden van inflatie.
“Partijen als N-VA , MR en Open VLD willen de hefbomen van het democratische sociaal overleg om ideologische redenen afbreken. Vooruit, CD&V en Groen blijken te licht om die geleidelijke afbraak te stoppen. Beetje bij beetje offeren ze die maatschappelijke fundamenten op.”
Maar die hefbomen worden bedreigd. Zelfs democratische partijen als N-VA , MR en Open VLD willen ze om ideologische redenen afbreken. Vooruit, CD&V en Groen blijken te licht om die geleidelijke afbraak te stoppen. Beetje bij beetje offeren ze die maatschappelijke fundamenten op in politieke compromissen die de kracht van het middenveld aantasten. We begrijpen dat compromissen onderdeel uitmaken van het politieke spel. Maar we zullen nooit aanvaarden dat dit gebeurt op kap van brede bevolkingslagen.
Het politieke centrum is in crisis. Om eruit te geraken zullen de partijen sociaaleconomische keuzes moeten maken mét het middenveld in plaats van het steevast buitenspel te zetten.
Het ACV zal blijven opkomen voor de fundamenten die de Belgische bevolking beschermen. Systemen als de automatische index zullen we met hand en tand blijven beschermen en promoten. De komende maanden zetten we met het hele ACV in op het belang van de index. Volg en steun vooral onze campagne in woord en daad.
Standpunt: Stefaan Decock | Afbeelding: Dries Luyten