Alle mooie voornemens rond duurzame landbouw en sporadische lippendienst aan lokale telers ten spijt, hebben ‘kleine’ boeren het niet onder de markt. Niet hier en niet in Catalonië, waar Carla Simón voor Alcarràs haar camera neerpootte. Simóns tweede film, over de laatste oogst van een familie fruitboeren, is een subliem kleinood, waarvoor de Barcelonese de Gouden Beer op het voorbije festival van Berlijn kreeg.

In het zonovergoten Alcarràs zijn het niet de stikstofnormen of bodemverontreinigers die de Solé’s uit hun slaap houden. De drie generaties tellende familie perzikentelers vangt op de markt nog slechts een habbekrats voor hun fruit. De emoties lopen pas echt hoog op wanneer blijkt dat de grond waarop zij al decennia lang hun perziken verbouwen eigenlijk hun rijke buren toebehoort. Voorvader Solé kreeg het land na de Spaanse burgeroorlog uit erkentelijkheid cadeau van de toenmalige landeigenaars. Maar de schenking werd alleen mondeling bezegeld, eigendomsaktes zijn er nooit geweest en de erkentelijkheid is 80 jaar na dato kennelijk opgebruikt. De eigenaar wil op de grond een zonnepanelenpark laten installeren, wat lucratiever is dan boomgaarden.

Carla Simóns onderdompeling in het leven op het land midden in een laatste oogstseizoen bruist en beroert. De cineaste zette op acht weken tijd met een schare niet-professionele acteurs, geplukt uit de buurt van de Catalaanse opnamelocatie, een ongemeen mild en authentiek ensembledrama neer. Ieder personage heeft zijn plaats, zijn eigenheid en zijn ‘moment’ in deze bezielde observatie over een hechte familie die door de actualiteit wordt ingehaald en aloude verhoudingen en geplogenheden teloor ziet gaan. Simón heeft oog voor elk van hen, of die zich nu tegen deze harde realiteit verzet, erin meegaat of erin berust. De nostalgie sijpelt Alcarràs binnen nog voor het afscheid goed en wel is ingeluid, maar als dat einde komt, is het wel degelijk pertinent en onomkeerbaar. Een hartroerend gul, bitterzoet saluut aan een – verdwijnend – leven op en van het land.

Recensie: Karin Seberechts