Lang leve de vergrijzing

P.D – Assenede

Het nieuwe boek ‘Lang leve de vergrijzing’ van Patrick Deboosere werd al getrakteerd op diverse negatieve commentaren. Bijna al die commentaren demoniseerden de schrijver maar gingen niet echt in op de inhoud van het boek. Mogelijk omdat al die zogenaamde experts de feiten niet konden ontkennen, geen argumenten hadden of het boek zelfs niet echt hadden gelezen.

Siegfried Bracke (N-VA) had het over ‘de communistische professor’. De aloude commentaar van degenen zonder argumenten. Nu ja, Bracke is zelfs in zijn eigen partij er nooit van beticht een groot licht te zijn. Op Twitter zegt de man dat we met z’n allen een klein pensioen zullen hebben. Met zijn allen? Als ex-ambtenaar heeft deze N-VA’er een dubbel zo hoog pensioen als een werknemer uit de privé, en dan nog eens een exorbitant pensioen omdat hij een tijdlang de best betaalde politicus van het land was. Bracke stemde tegen bezuinigingen op zijn eigen pensioen maar voor de bezuinigingen op andermans pensioen. Hij is miljonair, en moet dus vooral zwijgen over ‘met zijn allen’.
De zelf verklaarde arbeidsmarktspecialist Jan Denys, in wezen een lobbyist van het uitzendbedrijf Randstad, verkondigde dat ‘de hersenactiviteit sterk afneemt als we stoppen met werken”. Opnieuw werd de man en niet de bal gespeeld, want ook deze lobbyist had geen argumenten of gaf ze niet.
En dan had je nog die andere expert, de oprichter van een door Voka-miljonairs gesponsorde denkbank, Itinera. Die man omschreef Patrick Deboosere als ‘een struisvogel’ met ‘waanbeelden’. Hij gaf er ook de media van langs omdat ze aandacht besteedden aan een andere mening dan de zijne. Argumenten gaf ook hij niet echt.

Tof om te zien hoe deze zelf verklaarde ‘experts’ zichzelf voor schut zetten. Ze degradeerden zichzelf tot wat ze werkelijk zijn: lobbyisten die zichzelf voordoen als ‘onafhankelijke’ specialisten maar door de mand vallen zodra iemand met feiten en argumenten afkomt.

Sociale Zekerheid

J.V. – per e-mail

Ik las het artikel over 75 jaar sociale zekerheid in Puls Magazine van februari.

Mijn dochter heeft de chronische versie van Guillain-Barré (een aandoening van het zenuwstelsel, nvdr) en een lichte mentale beperking. Onlangs ging ik met haar op bezoek bij de medisch adviseur. Op grond van haar handicap had mijn dochter 9 punten op een bepaalde schaal. Na het onderzoek hield ze nog maar 6 punten over, waardoor ze een deel van haar vergoeding (20 euro per dag) kwijtspeelde. “Vermits ze nu veel hulpmiddelen heeft, kan ze veel dingen zelf doen”, vond de arts.
Volgens de jongste richtlijnen zou mijn dochter 11 punten moeten halen. Ze heeft een poetsvrouw die ook eten kookt. Drie keer per week wordt een warme maaltijd aan huis geleverd. Met een rollator kan mijn dochter zich verplaatsen en vlak voor de deur de bus nemen richting ‘dagbesteding’. En ze kan zelf een briefje maken om naar de winkel te gaan met een ‘buddy’ wie wij hebben helpen te vinden.
Blijkbaar krijg je dus minder centen als je ervoor zorgt dat je zelfstandig kan wonen en niet in een instelling verblijft of moet worden begeleid. Hulpmiddelen kosten natuurlijk wel geld, en dat krijgt ze voortaan dus minder. Doordat ze nu wat zelfstandiger is, kan ze ook weer ergens naartoe, maar ook dat verhoogt de kosten. Vroeger ging ze nergens naartoe en zat ze hele dagen binnen. Al twee keer werd ze opgenomen in de psychiatrie omdat ze het niet meer zag zitten. En ook dat is niet gratis.

Conclusie: er schort nog wel één en ander aan onze sociale zekerheid, en aan de controles.

Flexi-jobs

F.S. – per e-mail

Het is ver gekomen met de flexi-jobs. We stellen nu vast dat sommige mensen 4/5 gaan werken omdat het voor hen meer oplevert als ze één dag in de week als flexi-jobber actief zijn. Laten we stoppen met deze komedie, of ook flexi-jobs normaal belasten, met uitzondering dan voor gepensioneerden.

Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat.
Je lezersbrief wordt hier
met interesse gelezen:
Redactie Puls Magazine, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen.
E-mailen kan uiteraard ook:
communicatiedienst.acv-puls@acv-csc.be