In de aanloop naar de verkiezingen van mei 2019 was armoede een belangrijk thema. Maar in de teksten van de nieuwe Vlaamse regering is het zoeken naar het armoedebeleid. De ngo Welzijnszorg vindt dat een gemiste kans.
“Armoede wordt niet erkend als het onrecht dat het is. Minister-president Jan Jambon vraagt alle Vlamingen om het pessimisme te laten varen. Waarom wordt armoede in de welvarende regio Vlaanderen dan nog aanvaard? Waarom dan geen optimistische boodschap dat we armoede in Vlaanderen kunnen en zullen doen verdwijnen?”
Op het vlak van wonen vraagt Welzijnszorg moed en ambitie. “Met 150.000 mensen op de wachtlijst voor een sociale woning is er nood aan een stevig groeipad voor sociale huisvesting. De wachtlijsten los je niet op door het voor mensen moeilijker te maken om hun recht op een woning te laten gelden, wel door meer sociale woningen te voorzien”.
Op het vlak van onderwijs wil Welzijnszorg dat er wordt ingezet op gelijke onderwijskansen voor kinderen in armoede. “Een gelijkekansenbeleid is meer dan taalachterstand wegwerken. Hoopvol is dat scholen worden gestimuleerd om een kostenbewust beleid te ontwikkelen”.
Welzijnszorg verzet zich tegen de maatregel die nieuwkomers de eerste 10 jaar voor bepaalde delen van de ‘Vlaamse sociale bescherming’ uitsluit. “Die maatregel is fundamenteel onrechtvaardig”.
Ook de relativering van armoede duikt weer op. “Maar een andere armoedegrens invoeren is geen armoedebeleid. Dat is weg relativeren van wat armoede is en wat het doet met mensen. Armoede is een systeem van sociale uitsluiting met impact op je hele leven. Het is het niet kunnen participeren in de samenleving. Armoede verdwijnt niet door erover te zwijgen”.