Marc Leemans ziet vijf prioriteiten voor nieuwe federale ploeg
De begroting, loon naar werken, de sociale zekerheid, de kwaliteit van werk en het klimaat. Dat zijn de vijf prioriteiten die de nieuwe federale regering – die er nog altijd niet is – moet in de gaten houden. Zo zei ACV-voorzitter Marc Leemans in september in een interview met het weekblad Knack.
De begroting vertoont nu al een gat van 12 tot 13 miljard euro, ondanks heilige beloftes van de liberale regering-Michel om sluitende begrotingen te maken. “Dat gat kan je alleen vullen via fiscale rechtvaardigheid”, vindt Leemans.
Als het over de lonen gaat, wijst de ACV-voorzitter erop dat de belastingdruk groot en vooral ongelijk verdeeld is. Gewone loontrekkenden dragen veel af op wat ze verdienen, terwijl het rechtvaardig belasten van grote fortuinen nog altijd een taboe blijkt voor diverse politieke partijen.
Diefstal
De sociale zekerheid heeft het moeilijk. Leemans: “De regering-Michel heeft een inkomstenprobleem gecreëerd in de sociale zekerheid. Alexander De Croo (Open VLD) en N-VA-voorzitter Bart De Wever hebben het verklaard in interviews: als het probleem in de sociale zekerheid groot genoeg wordt, móéten we er wel in snijden. Dat hebben ze voor elkaar gekregen. Door de werkgeversbijdrage van 33 naar 25 procent te verlagen. Dat is diefstal van de gewone mensen. Die bijdrage moet dienen voor hun pensioen, werkloosheids- of ziekte-uitkering. Ook de systemen waarop geen bijdragen meer worden betaald, zoals de flexi-jobs en de indexsprongen, zijn funest.”
Volgens het ACV wordt er veel te weinig gedaan om werk werkbaar te maken. “Mensen zijn geen machines die je almaar langer en harder kunt doen werken”.
Klimaat
Het klimaat is ook belangrijk. “Ik weet niet wat de oplossingen zijn, ik weet alleen dat we die samen moeten zoeken én dat ze pijn zullen doen. Het gaat verder dan salariswagens: we moeten ons hele economische systeem aanpassen. Dat soort transitie is nooit eenvoudig, maar wij hebben er expertise in”.
Volgens Leemans hoeft de vakbond niet ‘het land te besturen’ maar moet hij wel zijn rol van ‘tegenmacht’ spelen. “Het middenveld staat onder druk omdat het derangeert met harde en ongemakkelijke waarheden. Wel, daar moeten politici maar mee leren omgaan. Zo werkt democratie”.
Voor het aantreden van Charles Michel (MR) als premier hadden we een federale regering onder leiding van Elio Di Rupo (PS). De regering-Michel nam heel wat beslissingen die schadelijk waren voor werknemers en voordelig voor anderen. Niet dat er geen terechte kritiek was op de regering-Di Rupo, maar die stond wel meer open voor verzuchtingen uit het middenveld. De regering-Michel (MR, Open VLD, N-VA en CD&V) bleek veel te vaak een club die de werkgeversorganisaties op hun wenken bediende en naar de mond sprak.